ANI İŞİTME KAYIPLI HASTALARIN ANKSİYETE-DEPRESYON DÜZEYLERİ VE PROGNOZA ETKİSİ
2Rize Devlet Hastanesi, Psikiyatri, Rize, Türkiye
Özet
Amaç: Ani işitme kaybı (AİK) tanısı ile yatırılarak tedavi edilen hastaların anksiyete ve depresyon düzeylerinin belirlenmesi ve bu düzeyler ile prognoz arasındaki ilişkiyi araştırmak.Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde AİK tanısı konup yatırılarak tedavi edilen 46 hastanın anksiyete ve depresyon durumları hastaneye yattıkları ilk gün tedaviye başlamadan, hastane anksiyete ve depresyon ölçeği(HADÖ) ile değerlendirildi. Kontrol grubu hasta grup ile yaş ve cinsiyet bakımından uyumlu 45 gönüllüden oluşturuldu.
Bulgular: Hasta grubun anksiyete ölçeği ortalaması 8.1, depresyon ölçeği 6.4 olarak bulundu. Kontrol grubunda bu değerler sırasıyla 7.6 ve 6.2 idi. Anksiyete ve depresyon düzeylerinde aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark izlenmedi (p>0.05). AİK'lı hastaların anksiyete ve depresyon ölçeklerinden aldıkları puanlar Türkiye eşiklerine göre değerlendirildiğinde, 12 hastanın anksiyete alt ölçeğinden, 7 hastanın da depresyon alt ölçeğinden eşik üstü puan aldıkları görüldü. Ancak kontrol grubuyla aralarında anlamlı bir fark saptanmadı. Hastaların tedaviye alınan cevap düzeylerine göre ise anksiyete ve depresyon düzeyleri arasında farklılık olmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı değildi(p>0.05).
Sonuç: AİK etyo-patogenezi ve tedavisi halen net ortaya koyulamamış bir hastalıktır. Anksiyete ve depresyonun AİK etolojisi üzerine anlamlı bir etkisini bulamasak da hastalığın prognozu üzerine etkisi olabileceğini düşünmekteyiz.
Giriş
Ani işitme kaybı (AİK), son üç gün içerisinde, ardışık üç frekansda en az 30 dB ve üzeri sensorinöral işitme kaybıdır. AİK'nın insidansı 100.000 kişide 5 ile 20 vaka olarak bildirilmiştir[1]. AİK'nın etyopatogenizi halen net ortaya koyulamasa da yapılan sistematik çalışmalarda %71 idyopatik, % 12 enfeksiyöz, % 4,7 otolojik, %4 travma, %2,8 vasküler yada hematolojik problemer , % 2.2 diğer nedenlerden olabileceği bildirilmiştir[2].Anksiyete ve depresyon dünya popülasyonun yaklaşık %9-28'ini etkileyen kronik psikiyatrik bozuklulardır. Anksiyete ve depresyonun, kardiyovasküler, solunum sistemi, gastrointestinal sistem ve endokrin sistem hastalıkları ile birlikteliği bildirilmiştir[3,4]. Anksiyete ve depresyonun tinnitus ve vertigo ile seyreden vestibüler ve işitsel durumlarla da ilişkili olabileceği gösterilmiştir[5,6].
Biz bu çalışmada AİK'lı hastaların anksiyete ve depresyon seviyelerini belirleyip bu seviyeleri Türkiye ortalaması ve kontrol grubuyla karşılaştırmayı ayrıca anksiyete ve depresyon düzeylerinin prognoz üzerine olası etkisini araştırmayı amaçladık.
Yöntem ve Gereçler
Bu çalışma Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi KBB kliniğinde Helsinki Bildirgesi'ne uyularak ve etik kurul onayı alınarak (2014-162) prospektif olgu çalışması şeklinde gerçekleştirildi. Eylül 2013-Mayıs 2015 tarihleri arasında kliniğimizde AİK tanısı ile yatırılıp tedavi gören 46 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların anamnezleri ve muayeneleri yapılarak, etyolojide rol alabilecek kulak patolojisi, operasyon öyküsü, akustik travma, ototoksik ilaç kullanımı olanlar ile özgeçmişinde psikiyatrik hastalık öyküsü olanlar çalışma dışı bırakıldı. Hastaların 1, 3, 5, 10 ve 20 günlerde odyogramları yapıldı. İşitme kayıplarına göre hafif (26-40 dB), orta (41-55 dB), orta-ileri (56-70 dB), ileri (71- 90 dB) ve çok ileri (≥91 dB) olarak sınıflandırıldı[7].Hastaların iyileşme düzeyleri Siegel sınıflamasına göre gruplandırıldı; son işitme düzeyi <25 dB HL tam düzelme, > 15 dB daha fazla düzelme olup son işitme düzeyi 25-45 dB HL arası kısmi düzelme, İşitme kazancı >15 dB HL son ölçümü >45 dB HL olanlar hafif düzelme, <15 dB HL ve son ölçümü >75 dB HL olanlar iyileşme olmadı şeklinde gruplandırıldı[8].
Hastalara kliniğimizce uygulanan standart tedavi protokolü (prednol 1mg/kg/gün, betahistin 24 mg 3x1, pirasetam 800 mg 3x1) uygulandı. Beşinci günde düzelme izlenmeyen hastalara intratimpanik steroid tedavisi başlanarak gün aşırı 5 doz uygulandı.
Kontrol grubu KBB polikliniğine otolojik şikayet harici başvuran, özgeçmişinde psikiyatrik hastalık öyküsü olmayan, yaş ortalaması 49 (aralık:20-71), 24 erkek(%53) ve 21 bayan(%47) 45 gönüllüden oluşturuldu.
Anksiyete ve Depresyonun değerlendirilmesi
Hastaların anksiyete ve depresyon seviyeleri hastaneye yattıkları ilk gün, Hastane anksiyete ve depresyon ölçeği (HADÖ) ile değerlendirildi. HADÖ hastayı anksiyete ve depresyon yönünden değerlendirmeyi sağlayan bir kendini değerlendirme ölçeğidir. Toplam 14 soru içermektedir tek sayılar anksiyeteyi, çift sayılar depresyonu ölçmektedir. Ölçeğin ülkemiz için geçerlik ve güvenilirliği Aydemir ve ark. tarafından yapılmıştır[9]. Türkiye'de yapılan çalışma sonucunda ölçeğin anksiyete için eşik puanı 10/11, depresyon için ise 7/8 bulunmuştur. Buna göre bu puanların üzerinde alanlar risk altında olarak değerlendirilir.
İstatistiksel analiz
Verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde SPSS (Statistical Package for the Social Sciences ver. 13.0, SPSS Inc, Chicago, Illinois, USA) bilgisayar programı kullanılarak yapıldı. Verilerin karşılaştırılması Mann- Whitney U ve Ki-kare testi ile yapıldı. P<0.05 ise anlamlı kabul edildi.
Bulgular
46 hastanın 26'sı erkek (%57), 20'si (%43) bayan olup, hastaların yaş ortalaması 52(aralık: 21-85) idi. Hastaların 24'ünde sağ (%52), 21'inde sol (%45), bir olguda (%2) bilateral kulak etkilenmişti. Saf ses odyogramlarına göre hastaların 19'unda hafif (%41), 18'inde orta (%39), 3'ünde ileri (%6) ve 6'sında çok ileri (%13) işitme kaybı mevcuttu. Hastalar kliniğimize ortalama hastalığın 4. gününde başvurdular.[1-20]AİK'lı hastalar, eşlik eden Hipertansiyon (HT), Diabetes mellitus (DM) ve Koroner arter hastalığı (KAH) açısından kontrol grubundan daha yüksek insidansa sahipti (p<0.05). Tablo 1
){kind=link}
Tablo 1: Grupların eşlik eden hastalıklar açısından karşılaştırılması
35 hastaya (%76) yalnız sistemik steroid, tedavinin 5. Gününde düzelme izlenmeyen 11 hastaya(%23) sistemik ve intratimpanik steroid birlikte verildi. Hastaların birinci ay kontrollerinde 20'sinde tam iyileşme(% 43), 9'unda belirgin iyileşme(%19), 7'sinde hafif iyileşme(%19) görüldü, 8 hastada düzelme görülmedi(%17).
Hastaların ortalama anksiyete ve depresyon skorları sırasıyla 8.1 ±0.5 ve 6.4±0.37 saptandı. Kontrol grubuyla arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı(p>0.05). Tablo 2
){kind=link}
Tablo 2: Grupların anksiyete ve depresyon puanlarının karşılaştırılması
Hastaların, anksiyete ve depresyon ölçeklerinden aldıkları puanlar Türkiye eşiklerine göre değerlendirildiğinde, 12 hastanın (%26) anksiyete alt ölçeğinden, 7 hastanın da (%16) depresyon alt ölçeğinden eşik üstü puan aldıkları görüldü. Kontrol grubuyla arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı(p>0.05). Tablo 3
){kind=link}
Tablo 3: Hastaların anksiyete ve depresyon ölçeği puanları
Hastalar birinci ay sonunda iyileşme düzeylerine göre analiz edildiğinde, düzelme izlenmeyen yada kısmi düzelme görülen grubun anksiyete ve depresyon düzeyleri, tam yada belirgin düzelme izlenen hastalara göre daha yüksek bulunsa da fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05). Tablo 4
){kind=link}
Tablo 4: İyileşme ile anksiyete ve depresyon ölçeği skorları arasındaki ilişki
Tartışma
Ani işitme kaybı, etyolojisi ve tedavisinin halen tartışmalı olan otolojik bir acildir. Vakaların ancak %10'unda herhangi bir etyoloji saptanabilmekte ve olguların çoğu idyopatik olarak kabul edilmektedir. AİK etyopatogenezine yönelik bir çok çalışma yapılmıştır. Etyolojide viral enfeksiyonlar, otoimmün mekanizmaları, vasküler akım bozuklukları, mebran rüptürü ve metabolik nedenler ileri sürülmüş olmasına rağmen halen net sonuçlara ulaşılamamıştır[10-12]. Vasküler patoloji için risk faktürleri kabul edilen HT, DM, hiperlipidemi ve KAH‘nın AİK ile ilişkili olabileceği gösterilmiştir[13,14]. Bizde AİK olan hastalarda HT, DM ve KAH insidansının kontrol grubuna göre daha yüksek saptadık.Anksiyete ve depresyon gibi bozuklukların HT, DM, hiperlipidemi ve KAH gibi durumlarla ilişkili olduğu daha önce gösterilmiştir[15,16]. Ancak anksiyete ve benzeri bozuklukları ile AİK arasındaki ilişkiyi araştıran çok fazla çalışma bulunmamaktadır. Chung ve Ark.'nın sağlık uygulama ve yönetim programları üzerinden yaptıkları retrospektif olarak 3522 AİK'lı hastanın geçmişlerini tarayıp, bu hastaları anksiyete ve depresif hastalıklar yönünden kontrol grubuyla karşılaştırdıkları çalışmada bu hastalarda anksiyete ve ilişkili hastalık prevalansını anlamlı olarak daha yüksek bulmuşlardır[17]. Biz çalışmamızda AİK'lı hastaların yatış anındaki anksiyete ve depresyon düzeyleri ile kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulamadık. Bu farklılığın hasta sayısındaki ya da bölgeler arasındaki farklılığa bağlı olabileceğini düşünmekteyiz.
Lazarini ve ark. emosyonel durum değişikliklerinin, sempatik aktiviteyi artırarak plazma katekolamin seviyesini artırdığı ve bunun sonucu olarak da, endotel hasarı, vasküler kontraksiyon, kan viskozitesi ve kapiller permeabilitesi gibi nörovasküler mekanizmaları değiştirerek koklea perfüzyonu engelleyebileceğin ancak bu durumun AİK gelişmesinde tek başına rol oynamaktan ziyade kokleanın terminal dallarında anatomik bir varyasyon durumunda emosyonel ve organik faktörlerin kombinasyonu ile AİK gelişmesine sebep olabileceğini bildirmişlerdir[18]. Anksiyetenin sağlıklı bireylerdeki etkilerini araştıran Pitsavos ve ark. anksiyetenin TNF alfa, IL-6, C-reaktif protein gibi inflamatuar markırların serum seviyelerinin artırdığını bildirmişlerdir[19]. Bu çalışmalar anksiyetenin hem indirek yollarla periferik damar tonusunu ve kapiller damar direncini değiştirerek, hemde direk artan inflamatuar markırlar etkisi ile koklear perfüzyonu bozarak AİK'na yol açabileceğini düşündürmektedir.
AİK'nın prognozunu tahmin etmek için, işitme kaybının şiddeti, eşlik eden tinnitus, vertigo gibi semptomlar, odyogram tipi, tedaviye başlangıç zamanı, eşlik eden sistemik hastalıklar gibi birçok parametre araştırılmıştır[20-22]. Bizde çalışmamızda anksiyete ve depresyon seviyelerinin hastaların prognozu üzerine etkisini incelendiğimizde, tam ve kısmi iyileşme görülen hastaların anksiyete ve depresyon ölçekleri ortalamsı, hafif ve iyileşme görülmeyen hastalara göre daha düşük olsada sonuç istatistiksel olarak anlamlı değildi (p<0.05). Bununda hasta sayısının nisbeten düşük olmasına bağlı olabileceğini düşünmekteyiz. Çalışmamızda hastaların anksiyete ve depresyon düzeylerini tek bir ölçekle değerlendirilmesi ve hastaların anksiyete ve depresyon durumlarının geçmişe yönelik geniş çaplı değerlendirilememesi gibi kısıtlamalar mevcuttu.
Sonuç
AİK etyo-patogenezi ve tedavisi halen net ortaya koyulamamıştır ve bu konudaki araştırmalar halen devam etmektedir. Biz çalışmamızda anksiyete ve depresyonun, AİK gelişmesi üzerine anlamlı bir etkisini gösteremedik, ancak hastalığın prognozu üzerine etkisi olabileceğini düşünmekteyiz. Bu konuda daha geniş serilerle yapılacak çalışmalara ihtiyaç olduğu düşünmekteyiz.Çıkar Çatışması: Yazarlar çıkar çatışması bildirmemişlerdir.
Finansal Destek: Yazarlar bu çalışma için finansal destek almadıklarını beyan etmişlerdir.
Kaynaklar
1) O'Malley MR, Haynes DS. Sudden Hearing Loss. Otolaryngol Clin North Am 2008 ;41:633-49. [ Özet ]
2) Chau JK, Lin JR, Atashband S, Irvine RA, Westerberg BD Systematic review of the evidence for the etiology of adult sudden sensorineural hearing loss. Laryngoscope 2010;120: 1011–1021. [ Özet ]
3) Sareen J, Cox BJ, Clara I, Asmundson GJ. The relationship between anxiety disorders and physical disorders in the U.S. National Comorbidity Survey. Depress Anxiety 2005;21:193–202. [ Özet ]
4) Roy-Byrne PP, Davidson KW, Kessler RC. Anxiety disorders and comorbid medical illness. Gen Hosp Psychiatry 2008;30:208–225. [ Özet ]
5) Fagelson MA. The association between tinnitus and post-traumatic stress disorder. Am J Audiol 2007;16:107–117. [ Özet ]
6) Pratt RT, Mc KW. Anxiety states following vestibular disorders. Lancet 2:347–349. [ Özet ]
7) Melnick W. American National Standard specifications for audiometers. ASHA 1971;13:203-6. [ Özet ]
8) Siegel LG. The treatment of idiopathic sudden sensorineural hearing loss. Otolaryngol Clin North Am 1975;8:467-73. [ Özet ]
9) Aydemir Ö, Güvenir T, Kuey L. Hastane anksiyete ve depresyon ölçeği Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirliği. Türk Psikiyatri Dergisi 1997;8: 280- 287.
10) Berrocal JRG, Camacho RR, Portero F, Vargas JA. Role of viral and Mycoplasma pneumoniae infection in idiopathic sudden sensorio- neural hearing loss. Acta Otolaryngol 2000; 120:835-9. [ Özet ]
11) Yoshida Y, Yamauchi S, Shinkawa A, Horiuchi M, Sakai M. Immuno- logical and virological study of sudden deafness. Auris Nasus Larynx 1996;23:63-8. [ Özet ]
12) Pitkaranta A & Julkunen I. Sudden deafness: lack of evidence for systemic viral infection. Otolaryngol Head Neck Surg 1998;118:397-9. [ Özet ]
13) Aimoni C, Bianchini C, Borin M, Ciorba A, Fellin R, Martini A, Scanelli G, Volpato S . Diabetes, cardiovascular risk factors and idiopathic sudden sensorineural hearing loss: a case–control study. Audiol Neurootol 2010;15:111–115. [ Özet ]
14) Mosnier I, Stepanian A, Baron G, Bodenez C, Robier A, Meyer B, Fraysse B, Bertholon P, Defay F, Ameziane N, Ferrary E, Sterkers O, de Prost D. Cardiovascular and thromboembolic risk factors in idiopathic sudden sensorineural hearing loss: a case-control study. Audiol Neurootol 2011; 16:55–66. [ Özet ]
15) Roy-Byrne PP, Davidson KW, Kessler RC, Asmundson GJ, Goodwin RD, Kubzansky L, Lydiard RB, Massie MJ, Katon W, Laden SK, Stein MB. et al. Anxiety disorders and comorbid medical illness. Gen Hosp Psychiatry 2008;30:208–225. [ Özet ]
16) Smith KJ, Be´land M, Clyde M, Gariepy G, Page V, Badawi G. Rabasa-Lhoret R, Schmitz N. Association of diabetes with anxiety: a systematic review and meta-analysis. J Psychosom Res 2013;74:89–99. [ Özet ]
17) Chung SD, Hung SH, Lin HC, Sheu JJ. Association between sudden sensorineural hearing loss and anxiety disorder: a population-based study.Eur Arch Otorhinolaryngol 2014 Aug 13 [Epub ahead of print] [ Özet ]
18) Lazarini PR, Camargo AC. Idiopathic sudden sensorineural hearing loss: etiopathogenic aspects. Braz J Otorhinolaryngol 2014;72:554–561. [ Özet ]
19) Pitsavos C, Panagiotakos DB, Papageorgiou C, Tsetsekou E, Soldatos C, Stefanadis C. Anxiety in relation to inflammation and coagulation markers, among healthy adults: the ATTICA study. Atherosclerosis 2006;185:320-6. [ Özet ]
20) Byl FM Jr. Sudden hearing loss: eight years' experience and suggested prognostic table. Laryngoscope 1984;94:647-61. [ Özet ]
21) İnanlı S, Polat Ş, Tutkun A, Batman Ç, Üneri C, Şehitoğlu MA. Ani işitme kayıplı olgularımızda tedavi ve prognozun retrospektif analizi. Türk Otolaringoloji Arşivi 2002;40:196-200.
22) Linssen O, Schultz-Coulon HJ. Prognostic criteria in sudden deafness. HNO 1997;45:22-9. [ Özet ]