KBB-Forum 2019 , Cilt 18, Sayı 2

ORBİTAL BLOW-OUT FRAKTÜRLERİNİN REKONSTRÜKSIYONUNDA KULLANILAN BİYOMATERYALLERİN POSTOPERATİF SONUÇLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

Çiğdem DEMİROĞLU YAKUT 1, MD; Serdar DÜZGÜN 2, MD; Ramazan ERKIN ÜNLÜ 3, MD; Necip CİHAN HASÇİÇEK 4, MD;
1Acıbadem Ankara Hastanesi, Plastik, Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi, Ankara, Turkey
2Liv Hospital Ankara, Plastik, Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi, Ankara, Turkey
3SBÜ Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Plastik, Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi, Ankara, Turkey
4Özel Esentepe Hastanesi, Plastik,Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi, Bursa, Turkey Amaç: Orbital blow-out fraktürlerinin cerrahi tedavisinde; orbital içeriği yeterli olarak destekleyebilecek bir biyomateryalin uygun şekilde yerleştirilmesi ile orbita volümünün restore edilmesi esastır. Günümüzde bu amaçla pek çok otojen ve sentetik biyomateryalin kullanılması önerilmiştir. Bu çalışma; 4 farklı biyomateryalin postoperatif sonuçlarını karşılaştırmayı amaçlamaktadır.

Yöntem-Gereçler: Kliniğimize maksillofasiyal travma ile başvuran 62 hastadaki 64 orbita taban defekti rekonstrükte edildi. Orbita taban defektlerinin rekonstrüksiyonu için 14 hastada iliak kanattan alınan kemik grefti, 19 hastada kulaktan alınan konkal kartilaj grefti, 15 hastada ultra thin porous polyethylene implant , 16 hastada titanyum mesh implant kullanıldı.

Bulgular: Porous polyethylene implant kullanılan 15 hastanın ikisinde implant ekstrüzyonuyla karşılaşıldı. Bu grupta iki hastada kalıcı yukarı bakış kısıtlılığı ve vertikal diplopi görüldü. Kemik ve kartilaj grefti gruplarında ikişer hastada ve titanyum mesh grubunda bir hastada en uç noktadaki bakışlarda kalıcı vertikal diplopi izlendi. Titanyum mesh grubunda bir hastada implant çıkarılmasını gerektirmeyen enfeksiyon gelişti.

Sonuç: Çalışmamızda konkal kartilaj grefti ve titanyum mesh grubunda komplikasyon oranı, diğer biyomaterallere göre oldukça düşüktür. Porous polyethylene implantın, postoperatif implant ekstrüzyonu, enoftalmus persistansı, kalıcı yukarı bakış kısıtlılığı gibi komplikasyonlara neden olması, orbita tabanı rekonstrüksiyonu için optimal bir biyomateryal olmadığını göstermektedir. İliak kemik grefti ise sıklıkla donör alanda şiddetli ağrı, hematom ve skar gibi komplikasyonlara neden olmakta ve alınması operasyon süresini uzatmaktadır. Bu nedenlerle çalışmamızın sonuçları doğrultusunda; 4 cm2 altındaki orbita taban defektlerinin rekonstrüksiyonunda konkal kartilaj greftinin, 4 cm2 üzerindeki defektlerde ise titanyum mesh implantın uygun biyomateryaller olduğu görüşündeyiz. Anahtar Kelimeler : Orbita blow-out kırıkları, konkal kartilaj grefti, titanyum mesh implant, enoftalmus