NAZAL POLİPOZİS VE ASPİRİN İNTOLERANSI
Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi, KBB Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye Amaç: Nazal polipozisin etyopatogenezi halen tam olarak aydınlatılamamıştır. Astım ve aspirin intoleransı ile sıklıkla birliktelik göstermektedir. Bu çalışmanın amacı aspirin intoleransı olan nazal polipozisli olguların klinik özelliklerini ortaya koymaktır.Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde nazal polipozis tanısı ile takip edilen 163 olgunun dosyaları incelendi. Aspirin intoleransı varlığının hastalık ciddiyetine etkileri değerlendirildi.
Bulgular: Nazal polipozisli olguların 23'ünde (%14,1) aspirin intoleransı mevcuttu. Aspirin intoleransı olan olguların %69,5'i, aspirin intoleransı olmayan olguların %30,9'u kadın idi (p=0,001). Aspirin intoleransının hastalık başlangıç yaşı ile ilişkisi yoktu (p=0,111). Polip aspirin intoleransı olan olguların %60,8'inde, aspirin intoleransı olmayan olguların %22,3'ünde nazal kaviteyi dolduruyordu (evre 3 nazal polipozis). Fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0,001). Bilgisayarlı paranazal sinüs tomografi bulguları karşılaştırıldığında, Lund-Mackay skoru ortalamaları aspirin intoleransı olan olgularda 22,2±2,7, aspirin intoleransı olmayan olgularda 15,32±5,8 idi (p<0,001). Tekrarlayan operasyon gereksinimi de aspirin intoleransı olan olgularda daha yüksek idi (p=0,006).
Sonuç: Aspirin intoleransı olan nazal polipozis olgularında hastalık kliniği daha ağır seyretmektedir. Dolayısıyla, bu olguların takip ve tedavisi ayrı bir özellik taşımaktadır.
Anahtar Kelimeler : Nazal polipozis, aspirin, astım, hastalık ciddiyeti