COVID-19 TANILI ERİŞKİNLERDE STERNOKLEİDOMASTOİD KAS KALINLIĞININ RADYOLOJİK DERECE İLE KORELASYONU
1Elazığ Fethi Sekin Şehir Hastanesi, Physical Medicine And Rehabilitation, Merkez, Turkey2Elazığ Fethi Sekin Şehir Hastanesi, Ear Nose Throat Clinic, Merkez, Turkey
3Elazığ Fethi Sekin Şehir Hastanesi, Radiology, Merkez, Turkey Amaç: Çalışmamızda Covid-19 hastalığında aksesuar solunum kası olan Sternocleidomastoideus kas kalınlığı ile radyolojik evre arasındaki ilişkiyi belirlemeyi amaçladık.
Materyal-metod: Mart 2020 ile Eylül 2020 arasında COVID-19 ön tanı veya tanısı ile başvuran 350 hasta ile kontrol grubu olarak, herhangi bir nedenle toraks BT (Bilgisayarlı Tomografi) çekilmiş ve normal olarak değerlendirilmiş olan ve COVID-19 tanısı almayan 183 hasta kabul edildi. Hastaların görüntüleri retrospektif olarak değerlendirildi. Tüm hastaların sağ ve sol sternokleidomastoideus kas (SKM) kalınlık ölçümleri kontrastsız toraks BT'de tiroid bezi düzeyinde ölçüldü.
Bulgular: BT tutulumu olan hastaların %48.85'i kadın, %51.14'ü erkekti. Kontrol grubu %45.35 kadın ve %54.64 erkekten oluşuyordu. BT tutulumu olan hastaların yaşları 49.8 ± 12.65 (18-70), kontrol grubunun yaşı 48.9 ± 11.5 (28-85) idi. BT tutulumu olan hastalar kontrol grubu ile karşılaştırıldığında sağ ve sol SCM çap değişiklikleri arasında anlamlı fark bulundu. (sırasıyla p: 0.025, p: 0.001). Sağ ve sol SCM çapları konsolidasyon olanlarda anlamlı olarak arttı (sırasıyla p: 0.042, p: 0.01) ve pozitif korelasyon gösterdi (r: 0.08, r:<42 0.112).
Sonuç: Çalışmamızda solunum sıkıntısı olan hastalarda solunumu desteklemek için yardımcı kaslar aktive edilmiş ve kasların aşırı kullanımına bağlı gelişen hipertrofi BT kesitlerinde yapılan ölçümlerle desteklenmiştir.
Anahtar Kelimeler : Covid-19, Sternokleidomasteideus kası, Radyografik derece, Aksesuar Kas