İLERİ YAŞ HASTALARDA VİDEONİSTAGMOGRAFİ İLE BENİN PAROKSİSMAL POZİSYONEL VERTİGO ANALİZİ

Metod: Nisan 2013 ve Kasım 2016 tarihleri arasında 60 ila 92 (ortalama yaş 70.7± 8.57) yaş aralığında toplam 52 BPPV teşhisli hasta çalışmaya dâhil edilmiştir. Diagnostik manevralar sırasında göz hareketleri videonistagmografi (VNG) ile kayıt edilmiştir. Tedavi öncesi ve sonrası Avrupa Vertigo Değerlendirme Ölçeği (EEV) uygulanmıştır. İstatistiksel analizler için ‘’The R Project for Statistical Computing ‘’ programı kullanılmıştır.

Sonuçlar: İstanbul Özel Çevre Hastanesi, Türkiye’de 132 BPPV lı hastalar arasında 52 (% 9,4) ileri yaş grubu hasta incelenmiştir. %63,5 (33) posterior kanallarda, %19,2 (10) lateral kanallarda, %17,3 (9) anterior kanallarda BPPV görülmüştür. İleri yaş hastaların %21,2’ sinde sekonder, %1,9’ unda çok kanallı, %5,8’inde kanal değiştiren ve %7,7’ inde tekrarlayan BPPV görülmüştür. Tedavi edici manevralardan önceki EEV değerleri 11,9 olup manevralar sonrasında 2,1 e düşmüştür. P- değeri = 6.907 * 10^(-38) (<.0.05) (paired sample T test) olarak anlamlı bulunmuştur.

Sonuç: İleri yaş hastalarda BPPV en sık posterior kanalda görülmüştür. VNG ile debrilerin yerleştiği kanal ve yer kolaylıkla tespit edilmiştir. Bu teşhis ve terapide yüksek başarı getirir. Ayrıca, dengenin yaş ile daha çok bozulduğu ileri yaş hasta grubu için önemli bir konfor sağlar. Anahtar Kelimeler : Denge, yürüyüş, egzersiz, benin paroksismal pozisyonel vertigo, vertigo, geriyatrik, yaşlı, yaşlılık