NAZOFARENKS KARSİNOMUNDA RADYOTERAPİ SONRASI SUPERİOR LARENGEAL SİNİR FONKSİYONUNUN LARENGEAL ELEKTROMİYOGRAFİ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ
1Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Kulak Burun Boğaz, İstanbul, Türkiye2Yeni Yüzyıl Üniversitesi, Kulak Burun Boğaz, İstanbul, Türkiye
3Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Kulak Burun Boğaz, İstanbul, Türkiye Amaç: Nazofarenks karsinomu nedeniyle radyoterapi alan hastalarda uzun dönemde superior larengeal sinir fonksiyonlarına radyoterapinin etkisini larengeal elektromiyografi yöntemiyle araştırmayı amaçladık.
Yöntem ve Gereçler: Nazofarenks karsinomu nedeniyle radyoterapi almış 41 hasta çalışmaya alındı. Hastalara larengeal elektromyografi ( L-EMG ) yapılmadan önce endoskopik muayene ile vokal kord hareketleri ve mukozası değerlendirildi. Krikotiroid kas fonksiyonları 26 G konsantrik iğne elektrotlar kullanılarak incelendi. Kontrol grubu olarak baş boyun bölgesine müdahele yapılmamış 50 gönüllü kulanıldı. Gönüllülere L-EMG yapıldı. Her iki grubun sonuçları karşılaştırıldı.
Bulgular: Çalışma grubundaki 41 hastanın 28i ( % 68 ) erkek, 13ü ( % 31 ) kadındı. Yaş aralığı 15 ile 65 arasında, ortalama yaş 40,20 idi. Kontrol grubundaki 50 hastanın 34ü ( % 68 ) erkek, 16sı ( % 32 ) kadındı. Yaş aralığı 18 ile 55 arasında ve ortalama yaş 41,44 idi. Çalışma grubundaki hastalara günlük 1,6-2,2 Gy fraksiyon radyoterapi uygulanmış ve toplam maksimum doz 50-70 Gydi. Bütün hastalarda ve kontrol grubunda giriş aktiviteleri normaldi, istemli kasılmada normal motor ünit potansiyeller kaydedildi ve maksimal kasılmada yeterli interferens aktivitesi elde edildi. Sinir süre, amplitüt ve latans parametreleri açısından her iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı.
Sonuç: Nazofarenks karsinomu nedeniyle radyoterapi superior larengeal sinir disfonksiyonuna yol açmıyor gibi görünmektedir ancak bunun doğrulanması için daha büyük hasta serilerine ihtiyaç vardır.
Anahtar Kelimeler : Superior larengeal sinir, Elektromyografi, Radyoterapi, nazofarenks karsinomu