BASİT HORLAMA OLGULARININ DEĞERLENDİRMESİNDE MALLAMPATİ ve MÜLLER MANEVRASI
1Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi, K.B.B Anabilim Dalı, Aydın, Türkiye2Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dalı, Aydın, Türkiye
3Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi İstatistik Anabilim Dalı, Aydın, Türkiye Amaç: Horlama şikayeti ile başvuran olguların değerlendirilmesinde kullanılan yöntemlerin objektif olan tarafları yanında subjektif tarafları ve horlamaya neden olan segmentin saptanmasında yetersizlikleri mevcuttur. Bu çalışmanın amacı, basit horlama tanılı olguları değerlendirerek, tanı aşamasındaki subjektifliğe ve horlama segmentini saptamadaki yeterliliğe dikkat çekmektir.
Yöntem: 2013-2014 yılları arasında uyku laboratuarında obstruktif uyku apnesi sendromu ön tanısı ile polisomnografi yapılarak basit horlama tanısı almış olan 31 olgunun dosyaları retrospektif olarak incelendi. Demografik özellikleri, semptomları ve muayene bulguları analiz edildi.
Bulgular: Onüç kadın, 18 erkek olgunun yaş ortalaması 47 idi. Horlama şikayetine ek olarak 28 olguda tanıklı apne, 22 olguda nokturi ve 19 olguda terleme yakınması mevcuttu. Her olgu için KBB ve Nöroloji hekimleri tarafından ayrı ayrı yapılan modifiye Mallampati derecelendirmesinin 15 olguda aynı, 16 olguda ise farklı şekilde değerlendirilmiş olduğu görüldü. KBB muayenesi, endoskopik bakı ve Müller manevrası ile, 31 basit horlamalı olgunun 21'inde horlamaya neden olan segment saptanamadı.
Sonuç: Modifiye Mallampati derecelendirmesinde, hekimler arasında değerlendirme farklılıkları olabilmektedir. Basit horlama olgularında horlama segmentinin saptanmasında, Müller manevrasına ek olarak daha objektif, standardize ve dinamik muayene yöntemlerine ihtiyaç vardır.
Anahtar Kelimeler : Basit horlama, horlama, modifiye Mallampati, Müller manevrası, OSAS