BENİGN PAROKSİSMAL POZİSYONEL VERTİGODA SERVİKAL LORDOZUN DEĞERLENDİRİLMESİ: PİLOT ÇALIŞMA
1Bartın Devlet Hastanesi, Kulak Burun Boğaz Kliniği, Bartın, Türkiye2Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye Giriş: Benign paroksismal poziyonel vertigo (BPPV) periferik vertigonun en sık nedenidir. Etiyolojisi kanalolitiazis ve/veya kupulolitiazis teorileri ile açıklanmaktadır. Hastalığın temelinde kafa travması, labirentit, iskemi, kronik süpüratif otitis media, stapes cerrahisi, uzamış yatak istirahati ve bazı ilaçların rol aldığı bildirilmekle beraber, hastaların %50-70'inde sebep hala bilinmemektedir (idiopatik). Öte yandan vertigo şikâyeti servikal omurga hastalıklarının pek çoğuna eşlik edebilmektedir. Buna rağmen BPPV'de servikal değerlendirme pek az klinisyen tarafından yapılır. Çalışmamızın amacı, BPPV hastalarının servikal omurga lordozlarını radyolojik olarak değerlendirmek ve hastalığın etiyolojisine katkıda bulunmaktır.
Yöntem ve Gereçler: Baş dönmesi şikâyeti ile kliniğimize başvuran, klinik ve laboratuar incelemeler sonrasında BPPV tanısı konan, yaşları 24 ile 70 arasında değişen 40 birey çalışmaya dâhil edildi. Servikal omurga lordozunun değerlendirmesi servikal lateral grafi tetkiki ile yapıldı. Servikal lordoz açısı "posterior tanjant yöntemi" (C2 ve C7 vertebraların posterior duvarına paralel çizilen çizgiler arasında kalan açı) ile değerlendirildi.
Bulgular: Lordoz açısı ortalaması 19,92° tespit edildi. Değerlendirmeye katılan 40 hastanın 35'inde (%87,5) servikal lordoz açısı posterior tanjant yöntemine göre yaklaşık olarak normal kabul edilen 34°'nin altında kaldı.
Sonuçlar: Çalışmamızın sonuçlarına göre; BPPV ile servikal omurga dizilimi arasında kuvvetli bir bağ olduğu aşikârdır. Araştırmamız pilot çalışma niteliğinde olup daha ileri çalışmalara kaynak olacağını tahmin etmekteyiz.
Anahtar Kelimeler : Baş dönmesi, posterior tanjant yöntemi, servikal lordoz