KRONİK OTİTİS MEDİA-KARŞI KULAĞIN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yöntem: Kronik otitis media tanısı alan ve cerrahi olarak tedavi edilen olguların medikal kayıtları geriye dönük olarak değerlendirildi. Çalışma 2003 ile 2009 yılları arasını kapsamaktaydı. Tüm olgular opere edilmeyen kulaktaki değişikliklerin varlığı açısından değerlendirildi. Ek olarak, patolojik inceleme sonucuna göre olgular kolesteatomlu kronik otitis media (Grup A) ve kolesteatomsuz otitis media (Grup B) olarak gruplarına ayrıldı. Otomikroskopik ve bilgisayarlı tomografi (BT) bulguları her grup için kaydedildi ve karşılaştırıldı.

Sonuçlar: Evre 1-2, evre 3-4 pars tensa retraksiyonu, evre 1-2, evre 3-4 pars flaccida retraksiyonu grup A‘ da istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p=0.005, p=0.129 p=0.004, p=0.001, p=0.029). Zıt olarak diğer kulakta perforasyon ise grup B' de anlamlı derecede yüksek bulundu (p=0.001). BT bulguları değerlendirildiğinde timpanik kavitede yumuşak doku, mastoid kavitede yumuşak doku, kemikçik zincir defekti, skutum erezyonu grup A' da istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p=0.001, p=0.001, p=0.001, p=0.001 ). Kötü mastoid pnömatizasyonu açısından gruplar arasında farklılık yoktu (p=0.642). Normal karşı kulak bulguları grup B‘ de anlamlı derecede yüksekti (p=0.012).

Sonuç: Bu çalışmanın bazı kısıtlılıkları olsa da çalışma sonuçları her iki kulağın bir çift olarak değerlendirilmesini ve bir kulaktaki hastalığın, özellikle kolesteatomun, diğer kulağın daha yakın takibi için bir gösterge olabileceğini göstermektedir. Anahtar Kelimeler : Kronik otitis media, kolesteatom, karşı kulak