GECİKMİŞ ENDOLENFATİK HİDROPSUN ETYOLOJİ, TANI VE TEDAVİSİ: DERLEME
1Keçiören Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kulak Burun Boğaz, Ankara, Türkiye2Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kulak Burun Boğaz, Ankara, Türkiye Giriş: Gecikmiş endolenfatik hidrops (GEH) daha önce tek taraflı ileri derecede veya total işitme kaybı olan hastalarda latent bir periyodu takiben ortaya çıkan ve bu özellikleriyle Meniere hastalığından ayırt edilebilen bir klinik durumdur. Semptomlar işitme kaybından 1 ile 74 yıl arasında değişen bir latent periodu takiben ortaya çıkmaktadır. Sebepleri çocukluk döneminde idiopatik sensörinöral işitme kaybı, viral labirentitler, fiziksel ve akustik travmalardır. İpsilateral, kontralateral ve bilateral olmak üzere 3 klinik tipi tanımlanmıştır. Medikal tedaviye yanıt vermeyen GEH hastalarında değişik cerrahi tedaviler kullanılmaktadır.
Hastalar ve Yöntem: Literatürde GEH ile ilgili yayınlanan klinik çalışmalar ve derlemeler sistematik olarak değerlendirildi ve yayınlanan toplam 308 GEH olgusu ile ilgili epidemiyolojik, etyolojik veriler, klinik özellikler, odyovestibüler bulgular, uygulanan tedavi yöntemleri ve başarı oranlarının analizi yapılarak derlendi.
Sonuçlar: Derlenen 308 GEH olgusunun 157'si ipsilateral, 133'ü kontralateral, 18'i ise bilateral GEH olarak tespit edilmiştir. Etyolojide en sık çocukluk döneminde nedeni bilinmeyen işitme kaybı, bakteriyel enfeksiyonlar, ani işitme kaybı, kabakulak ve kafa travması mevcuttu. Elektronistagmografi (ENG) ve kalorik testlerinin sonuçları; 92 olgunun %69'unda anormal ENG bulguları, %76'sında anormal kalorik yanıt vardı. Medikal tedavide tuzsuz diyet ve diüretikler etkili bulunmuştur. İpsilateral olgularda labirentektomi, kontralateral olgularda endolenfatik kese cerrahisi en sık uygulanan ve en etkili bulunan yöntemlerdir.
Anahtar Kelimeler : Delayed endolenfatik hidrops, vertigo, işitme kaybı