OSTEOMEATAL KOMPLEKS BOŞLUKLARININ/MESAFELERİNİN KEMİK VE MUKOZAL GENİŞLİKLERİNİN KRONİK SİNÜZİT ŞİDDETİ İLE İLİŞKİSİ – BT ÇALIŞMASI

Yöntem ve Gereçler: Kronik sinüziti olan 49 hastanın paranazal sinüs bilgisayarlı tomografilerinden etmoid infindibulum ve unsinat proses-orta konka boşluklarının kemik ve mukoza konturları arasındaki mesafe ile lamina paprisea-orta konka mesafesi toplam 98 nazal yarıda ölçüldü. İnflamatuar patolojiler sinüs hacmindeki azalmaya göre yok, hafif (sinüs hacminin 1/3’ünden azı kapalı), orta (sinüs hacminin 1/3’ü ile 2/3’ü kapalı) ve şiddetli (2/3’ünden fazlası kapalı) olarak gruplandı. Osteomeatal kompleks düzeyinde bulunan septum deviasyonu, etmoid bulla overpnömatizasyonu, Haller hücresi, unsinat proses deviasyonu ve pnömatizasyonu, bulbar konka bulloza varlığı gibi anatomik varyasyonlar kaydedildi.

Bulgular: Şiddetli maksiller ve ön etmoid sinüs patolojisi olanlarda kemik infindibulum ve mukozal infindibulum genişlikleri, şiddetli-orta derecede frontal sinüs patolojisi saptanan olgularda ise mukozal infindibulum genişliği, patoloji saptanmayanlara oranla dardı (p<0.05). Kemik infindibulum genişliği ile maksiller sinüzit şiddeti, mukozal infindibulum genişliği ile frontal, maksiller ve ön etmoid sinüzitlerin şiddeti ve mukozal unsinat proses-orta konka genişliği ile frontal sinüzit şiddeti arasında negatif ilişki saptandı. Otuzbeş (%71.4) olguda bir veya daha fazla anatomik varyasyon gözlendi. Lamina paprisea-orta konka ve mukozal infindibulum genişlikleri anatomik varyasyon olan yarı sinüslerde olmayan tarafa göre dardı.

Sonuç: Osteomeatal kompleks mukozal patolojilerinin yanında kemik yapılar arası mesafelerdeki azalmalar da sinüs inflamatuar patolojilerinde rol oynamaktadır. Kemik infindibulum aralığının daralması maksiller sinüzit gelişimi ve ilerlemesi için önemli bir faktör olarak göze çarpmaktadır. Anahtar Kelimeler : Sinüzit, osteometal kompleks, anatomik varyasyon, etmoid infindibulum, unsinat proses, bilgisayarlı tomografi